Vandaag is dan toch echt de laatste dag aangebroken.

De nacht is rustig verlopen, geen gekke dingen gebeurd, dus ik heb goed kunnen slapen. Om half negen besluit ik uit bed te gaan, te douchen, aankleden en ontbijten. De douches blijken bezet te zijn, dus ik ga weer terug naar de kamer om alvast mijn rugtas klaar te maken voor vandaag en de spulletjes die vanavond in mijn rugtas moeten doe ik voor nu even in een aparte tas. Ondertussen komen twee jongens de kamer in, die er fris gedoucht uitzien, dus ik waag weer een nieuwe poging en inderdaad zijn de douches vrij. Na het douchen en aankleden pak ik de rest van mijn spullen in de koffer. Rond half tien ga ik naar beneden om nog even te ontbijten met de restjes die ik heb qua boodschappen. Ondertussen ga ik eens bekijken wat ik vandaag zal gaan doen en hoe ik daar dan kan komen. Rond kwart over tien loop ik weer terug naar de kamer en daar zijn op dat moment ook nog twee kamergenoten. Een man uit Amerika en een jongen uit Engeland. Als ik mijn spulletjes bij elkaar aan het rapen ben, beginnen ze een gesprek met me over wat mijn plannen zijn voor vandaag. Dus ik vertel dat ik vanavond weer naar huis vertrek en waar ik geweest ben gedurende de drie weken. De Engelsman gaat binnenkort ook naar Vancouver, dus die had wat vragen die ik allemaal kon beantwoorden. We komen ook in gesprek over Londen, Sutton, waar hij vandaan komt en ik vertel hem dat ik een half jaar in New Malden heb gewoond en in Kingston heb gestudeerd, dit ligt vrijwel bij elkaar om de hoek. Dus we raakten daar ook over in gesprek. Ik vertrek daardoor iets later dan ik had gepland, maar check op tijd uit, namelijk om 10.50u en uitchecken mag tot 11.00u. Nadat ik me heb uitgecheckt bij de receptie, berg ik mijn koffers op in de bagagekamer van het hostel en ik pik deze dan vanavond hier weer op.

Ik besluit als eerste naar het Royal Ontario Museum (ROM) te gaan. Bij de Citypass Toronto die ik maandag heb aangeschaft zit een ticket voor dit museum, dus ik ga daar gebruik van maken. Ik ga er met de metro heen, dat is gelukkig één rechtstreekse lijn vanaf de metro vlakbij het hostel. Ik besluit een dagkaart voor het openbaar vervoer te kopen, aangezien ik nog niet exact weet wat ik vandaag nog allemaal ga doen. Beneden bij het metrostation koop ik een kaartje bij een het loket voor CAD$12,50 en daarmee kan ik vandaag onbeperkt met de metro, bus en tram. Ik hoef het kaartje alleen maar te laten zien aan de controleur of chauffeur/bestuurder.

De metro's rijden om de vijf minuten, dus ik sta binnen dertig minuten van deur tot deur. Ik laat mijn ticket scannen en loop vervolgens de grote hal in, pak een plattegrond en begin op de begane grond. Het museum bestaat uit vier etages, waarvan drie etages met vaste tentoonstellingen en één etage met een wisselende tentoonstelling voor een periode van 2 a 3 maanden. Alle verdiepingen zijn weer verdeeld in gebieden, dus er is een gedeelte met voorwerpen uit o.a. Europa, Azië, Italië/Rome en Egypte. Er is een gedeelte met mineralen en één met Dinosaurussen (skeletten, botten, tanden, fossielen).

De tweede etage was mijn favoriete! Daar hadden ze opgezette dieren en niet op een standaard manier, maar in posities die bij de dieren passen. Zo is er bijvoorbeeld een opgezette poes die in de houding staat om een muis te vangen, een wasbeer die in een vuilnisbak aan het graven is en vogels allemaal in de vlieghouding. Aan het plafond hangen diverse soorten vogels op deze manier tentoongesteld, echt prachtig. Voor deze etage neem ik dan ook meer tijd dan voor de andere etages. Na het tichtste Chinese kopje of Romeinse pot heb ik het wel gezien. Ieder scherfje is natuurlijk van historische waarde...ik heb er alleen geen geduld voor. Ik hoorde van de week van de tourguide op de hop-on-hop-off bus dat er maar 5% van de gehele collectie staat tentoongesteld. De overige 95% is elders op een geheime locatie en wordt uiteraard zwaar bewaakt.

Ik loop uiteindelijk zo'n 2 uur rond in het ROM en ik heb alle verdiepingen gehad. Ik ben wel door de meeste gedeeltes met een sneltreinvaart heen gelopen, dus als je voor alles de tijd neemt, ben je wel langer zoet. De dinosaurus, mineralen en opgezette dieren tentoonstelling vond ik het leukste, maar over het algemeen hadden ze prachtige voorwerpen. Dit is echt een uitje voor het gezin en zeker op zo'n regenachtige dag zoals het vandaag was.

Tsja het is inmiddels half twee, wat zal ik nu gaan doen? Door het weer besluit ik maar om naar een overdekt winkelcentrum te gaan, deze ligt op dertig minuten afstand. Aangezien ik eigenlijk geen ruimte meer heb voor extra bagage, hang ik de typerende Nederlander uit, kijken kijken en niet kopen. Ik besluit hier wat te gaan lunchen, om de tijd te doden. Om vijf uur besluit ik om maar terug naar het hostel te gaan. Ik was eerst van plan om naar Kensington Market te gaan, maar qua verbindingen kwam dat niet uit en ook het weer zit niet mee. Ik ga voor de toeristische route met de bus en tram, zodat ik nog iets van de stad zie. Uiteindelijk ben ik om zes uur in het hostel en ga beneden in de pub van het hostel nog even iets drinken. Om 18.45u haal ik mijn koffers op en doe ik alles wat ik tijdens de reis nodig heb ik mijn rugtas.

Om 19.00u moet ik echt gaan lopen richting de station en dat is nog een wandeling van vijftien minuten. Het is altijd een heel gedoe met die koffers, maar ik kom gelukkig heelhuids aan op het station. Ik koop een kaartje voor de trein naar het vliegveld en ga klaar staan op het perron. De trein heeft jammer genoeg vertraging en laat dus wat langer op zich wachten. Uiteindelijk ben ik om 20.15u op het vliegveld, ruim op tijd, aangezien mijn vlucht om 22.55u vertrekt.

Ik ga in de rij staan om mijn bagage af te geven en als ik aan de beurt ben wacht me een onaangename verrassing. Mijn grote koffer weegt precies 23kg, dus dat is allemaal prima. Dat wist ik al, want ik had mijn koffer van te voren gewogen. Maar mijn handbagage moest ik ook laten wegen... oeps! Dat heb ik nog nooit hoeven doen bij de KLM en tijdens deze hele vakantie was dat ook nog niet gebeurd. Nou ja, dan moet het maar mijn handbagagekoffertje en rugtas blijken samen 25 kg te wegen en het mag maar samen 12kg zijn! Daarnaast heb ik ook nog een plastic tas mee met een kussentje en stiekem nog wat andere dingen, maar die mag ook niet mee want je mag maar twee extra items. Een handbagagekoffertje en een handtas/rugtas. Hoe ik ook mijn charmes in de strijd gooi, ze zijn streng, heel streng. Ik heb dit bij de KLM nog nooit mee gemaakt, dat mijn hangbagage gewogen wordt en dat je geen extra plastic tasje mee mag nemen, dus het overvalt me enorm. Oke en nu? Ik kan mijn handbagagekoffertje in laten checken als bagage, maar dat kost omgerekend €82,- . Ik vraag even om een time-out zodat ik rustig kan nadenken over hoe ik dit ga aanpakken. Ik zoek een rustig hoekje op en probeer een strategie te bedenken. Mijn pins zijn best zwaar, als ik die nu onder mijn kleding doe? Dus ik die twee tasjes onder mijn t-shirt doen en mijn vest dicht. Dat ziet er niet uit! Wie houd ik nou voor de gek, dit zien ze echt wel. Wat ik ook bedenk en probeer, er zit echt niets anders op dan mijn koffer in te checken. Wat baal ik enorm hiervan! Als ik dit van te voren had geweten, had ik zelf een koffer kunnen toevoegen aan mijn reis en was het goedkoper geweest dan dat ik het nu op het vliegveld moet doen. Maar ik kan en wil niets meer achterlaten van mijn spullen, want ik bij me heb wil ik echt mee terug nemen. Er zit dus niets aan anders op dan mijn koffer in te laten checken. Ik vraag wel of ze er breekbaar/fragiel op willen zetten, want mijn complete bekercollectie zit in die koffer (niet zo vreemd dus dat gewicht ). Ik heb er voor de zekerheid mijn Disney Starbucksbekers uitgehaald, want daar zou ik echt van balen als ze stuk gaan onderweg. Van de rest hoop ik uiteraard ook dat ze heel overkomen, maar goed dat lot ligt niet meer in mijn handen...

Een paar tientjes lichter en lichtelijk chagrijnig loop ik richting de security. Ik moet mijn spullen in de bakken leggen, alleen vloeistoffen en laptops moeten uit de bagage gehaald worden en mijn instapkaart wordt gescand. Geheel willekeurig (tuurlijk) word ik eruit gehaald om extra gecontroleerd te worden. Als inmiddels ervaringsdeskundige ga ik direct op de gele voetjes in de scanner staan en alles blijkt uiteraard in orde. Al met al verloopt alles voorspoedig en ben ik binnen twintig minuten door alles heen.

Er zijn niet zo veel winkeltjes op het vliegveld zie ik, dus ik heb alle tijd om even rond te kijken. Door dat gedoe met mijn bagage was ik pas om 21.15u achter de douane en het instappen begint om 21.55u. Het is nog best een stukje lopen naar de gate en daar aangekomen, blijkt dat ze eerder zijn begonnen met boarden. Vrij vlot zit ik in het vliegtuig en dan is het wachten. Uiteindelijk blijken we niet eerder te mogen vertrekken, dus om 22.55u (de geplande tijd) mogen we richting de baan taxiën.

De vlucht verloopt voorspoedig. De maaltijd die ik krijg valt jammer genoeg verkeerd, dus ik voel me een tijd niet lekker, maar gelukkig zakt het na een bezoekje aan kamertje 100 weg. Ik reserveer altijd een diabetes maaltijd als ik ga vliegen. Dit doe ik, omdat de reguliere maaltijden vaak te vet zijn en daar kan ik niet tegen. De maaltijd van vandaag bestond uit gegrilde courgette, worteltjes en vis en die vis viel niet goed. Wat duurt het dan lang dat ze die trays weer op komen halen...Op mijn belletjes/lampje werd niet gereageerd, dus het duurde even eerdat de stewardess langs kwam om die trays op te halen. Gelukkig zit ik helemaal achteraan in het vliegtuig en zijn wij als eerste aan de buurt met afruimen, dus ik kan nu eindelijk even weg. Zoals ik al schreef voelde ik me daarna stukken beter.

De vlucht duurt maar zes uur en een paar minuten, maar aangezien het een nachtvlucht is probeer ik wat te slapen. Dit lukt gelukkig ook, door mijn superfijne dekentje die ik trouw mee neem op mijn reizen en zo heerlijk zacht is. Het aanbod qua films vind ik dit keer tegen vallen en ik ben er eigenlijk ook te moe voor.

Om 11.00u landde we op de Polderbaan en ben ik dus weer in het koude kikkerlandje gearriveerd. We kunnen snel van boord, de rij bij de marechaussee is kort dus ook daar ben ik snel doorheen en binnen vijf minuten rollen de koffers van de band en mijn bagage gelukkig vrijwel achter elkaar. Mijn vader haalt me vandaag op. Het is druk bij het afhaalgebied, onder andere door autocontroles van de marechaussee, dus het duurt even dat mijn vader er doorheen komt. Ik loop hem een beetje tegemoet, zodat hij niet hoeft te parkeren en we direct door kunnen rijden. Dit komt precies goed uit, aangezien er een korte file is, zodra hij in de buurt is. Snel een kus en de koffers in de kofferbak en naar huis waar ik om 12.10u aankom. Home sweet home!

Ik wil bij deze iedereen bedanken die mijn blogs (trouw) gevolgd hebben of sporadisch mee hebben gelezen. Jullie hebben toch de moeite genomen om met mij dit avontuur te beleven. De commentaren/reacties las ik met veel plezier en zorgde ervoor dat ik door ben blijven gaan met schrijven. Zonder jullie was deze vakantie toch een andere belevenis geweest en misschien zelfs wel een stuk minder leuk!

En dan nu? Tsja, in een héél diep zwart gat vallen... Nee, dat zeker niet! Maar deze reis heeft wel weer mijn reislust, maar vooral het ontdekken & bezichtigen van nieuwe plekken sterk aangewakkerd. Door jullie voelde ik me tijdens de reis veel minder alleen dan ik dat normaal heb, dus ik wil het schrijven van een blog tijdens mijn volgende reis/reizen er zeker proberen in te houden.

Nogmaals ontzettend bedankt!