En dan is de grote dag aangebroken. Ik word ruim een uur eerder wakker dan mijn wekker zou afgaan, maar ik merk dat ik dit wel fijn vind. De dag rustig beginnen, nog de laatste dingen checken of het allemaal in mijn koffer en tas zit en nog een beetje televisie kijken.

Het valt me mee dat ik vandaag zo rustig ben, want de afgelopen weken, maar voor dagen wisselden angst, paniek en euforie elkaar regelmatig af. Wat heb ik diverse keren spijt gehad van het boeken van deze vakantie. Drie weken alleen reizen heb ik nog nooit gedaan en ik keek en kijk er wel een beetje tegen op.

Nadat ik mijn hondje Charlie heb uitgelaten is het toch echt tijd om te vertrekken en binnen 20 minuten ben ik van deur tot deur en sta ik om 10.55u op Schiphol Plaza.

Het is druk bij drop-off balie van de KLM, drukker dan ik had verwacht. Het duurt ruim 40 minuten eerdat ik mijn koffer kan afgeven bij de grondstewardess.

Vervolgens obstakel twee van deze ochtend, de security. Ik haal keurig alles uit mijn tassen qua vloeistoffen, mijn portemonnee (willen ze altijd graag zien, omdat ik blijkbaar een uitzondering ben met de hoeveelheid muntjes die in mijn portemonnee zitten ?), mijn iPad en mijn 2 pintasjes en etui vol met pins (pins zijn een soort speldjes/buttons). En dat laatste was voor het eerst een GROOT probleem. Van de drie bakken met spullen, zie ik er twee helaas de verkeerde kant op gaan....ik mag me gaan aansluiten bij de lange rij mensen waarvan ook de tassen/spullen gecontroleerd moeten worden. Na 15 minuten wachten ben ik aan de beurt. Inderdaad de portemonnee die ze nader wil onderzoeken, maar ook mijn tasjes met pins die ik er allemaal zorgvuldig in had gedaan werden volledig doorzocht. Voor-, achterkant, de ruimte tussen de pins, tussen de bladen waar de pins in zijn gestoken, enz. Ik heb al meerdere reizen gemaakt met pins via Schiphol, maar dit was de eerste keer dat het zo zorgvuldig werd doorzocht. Pluim voor deze mevrouw, zij neemt haar werk uiterst serieus, maar goed de rij mensen achter mij waren daar wat minder blij mee en ook ik zag de klok verder tikken...

Uiteindelijk met alles weer opnieuw inpakken en door de korte rij bij de douane, stond ik omstreeks 12.00u in Lounge 2. Ik had nog zo'n 40 minuten om rond te kijken, want om 12.40 begon het boarden. Ik haalde bij de Starbucks een Chai tea latte en toen kon mijn vakantie echt gaan beginnen. Ik bezoek het nieuw museum op de Holland Boulevard, weinig kunst in vergelijking met het vorige museum, maar zeker de moeite waard om even binnen te lopen. De aansluitende museumshop is ook zeker een bezoek waard, erg mooie kunst en decoraties die daar te koop zijn.

Ik vervolg mijn weg richting de gate en kan vrijwel direct instappen. Ik had verwacht dat ik ondervraagd zou worden, net zoals ze dat doen als je naar Amerika reist. Over of je koffer alleen hebt ingepakt, continu in de buurt van je koffer bent geweest of je iets mee hebt genomen van iemand, etc. Maar dit bleek niet het geval te zijn, ik kon zo het vliegtuig instappen.

Eenmaal aan boord ging de tijd snel. Ik zat op stoel 42K, achterin het vliegtuig, bij het raam. We vliegen met het nieuwste toestel van de KLM, maar de stoel zit nog even slecht als in de oude toestellen ?. We hadden wat vertraging omdat de "slurf" ons niet los wilde laten en vervolgens moesten we op toestemming van de verkeerstoren wachten. 40 minuten later dan gepland, om 14.00u stegen we op en verlieten het regenachtige Nederland.

Tijdens de vlucht vermaak ik me onder andere met film kijken. Ik heb The Cirkel (film met Tom Hanks, staat zelfs op de cover en dan hooguit 3 minuten in beeld zijn, ),Baywatch (vermakelijke film),Het Verlangen (ik verlangde erg naar de aftiteling) en Going in style (aanrader!) gekeken. Daarnaast heb ik een boekje gelezen, een uurtje geslapen en een deel van deze blog geschreven.

Om 14.00u lokale tijd (het is hier 9 uur vroeger dan in Nederland) landde het vliegtuig in Vancouver. De twijfel over deze reis is direct verdwenen als ik naar buiten loop. De geur van het land (ruikt naar dennenbomen) en het landschap zorgt direct voor een ander gevoel. Ik kijk uit naar dit nieuwe avontuur!!

Alles loopt zo voorspoedig, dat ik voor dat ik het weet een treinkaart gekocht heb, in de trein richting het centrum zit en ik rond half vier al ingecheckt ben in het hostel waar ik de komende dagen verblijf.

Waarom een hostel vraag je je misschien af? Canada bestaat dit jaar 150 jaar en daarom is het land erg in trek waardoor veel hotels al volgeboekt waren. Daarnaast zijn de hotels in Canada erg prijzig en zou ik zo €150,- per nacht voor een simpel hotelletje moeten betalen. Dat vond ik zonde van mijn geld en daarom heb ik internet afgespeurd naar hostels en is mijn keuze gevallen op The Cambie Hostel Gastown. Ik betaal voor 5 nachten CAD165,- = €112,-

Ik moet zeggen dat de eerste indruk goed is. Personeel is uiterst vriendelijk en de mede hostelaars erg behulpzaam. Mijn kamer, four bed room womans only, bleek op de 2e etage te liggen, waar ik vier trappen voor op moet (uiteraard geen lift aanwezig ?). Maar daar waren twee redders in nood, ik hoefde alleen mezelf omhoog te takelen na de lange reis, mijn koffers stonden keurig boven op mij te wachten.

Ik was de eerste in de kamer, dus ik mocht zelf een bed uitkiezen en lekker voor het grootste bed gekozen. Kamer is niet echt moeders mooiste, maar de bedden zijn schoon en de toiletten en douches om de hoek.

Na een korte rustpauze op bed, ben ik op stap gegaan om de buurt een beetje te verkennen. Op de kaart zag ik dat er in de buurt China Town moest zijn, dus ben die kant op gelopen. Jammer genoeg stelde Chinatown niets voor en moest ik door een gebied lopen met veel alcoholisten, zwervers en daklozen. Ik ben zoveel mogelijk in de buurt van andere toeristen gebleven en snel deze buurt uitgelopen richting Gastown. Dit bleek een erg gezellige straat, waar onder andere een klok staat die op stoom werkt, The Vancouver steam clock en waar veel souvenirswinkeltjes zijn. Na diverse winkeltjes bezocht te hebben, ben ik weer terug gelopen richting het hostel. Onderweg had ik geen geschikt plek gevonden om te eten en bij het hostel zit een bar/restaurant met een betaalbare kaart. Voor CAD12,50 = €8,50 zit ik aan een bierpul cola en een cambie burger met frietjes en ondertussen schrijf ik mijn blog van vandaag af.

Morgen ga ik verder de toerist uithangen hier in Vancouver en zal ik onder andere een hop on hop off bustour gaan doen. Ik ben benieuwd hoe mijn eerste nacht hier zal zijn. wordt vervolgd!