Mijn Australische kamergenoot heeft me vannacht verlaten. Ze vertelde me gisteravond dat het tijdverschil met Australië zeventien uur is! Anderhalve maand heeft ze door Canada gereisd en al die tijd heeft ze niet aan het tijdverschil kunnen wennen. Vannacht vloog ze via Vancouver naar Los Angeles (een stop van 12 uur) en van daaruit naar Sydney en dan van Sydney naar haar woonplaats, waar ze zondag hoopt aan te komen.   

Mijn nachtrust was dus een beetje verstoord, aangezien mijn kamergenoot haar koffer moest inpakken en de hele avond wakker bleef. Toen ze rond twee uur 's nachts vertrok heb ik tot zes uur heerlijk geslapen. Daarna ben ik rustig aan mijn dag begonnen, door wat lezen, ontbijten (fruit en rijstwafels) en me rustig aan te kleden. En om 7.15u ging ik zenuwachtig de deur uit. Er staat vandaag namelijk weer een dagtocht op het programma, maar wel een hele bijzondere!

Ik moet me melden bij het Westin Bayshore hotel. Dit ligt op ruim 30 minuten wandelen van mijn hostel en daar heb ik nu even geen zin in. Er werd me aangeraden om met de taxi te gaan, maar na even wat googelen zie ik dat bus 19 die vlakbij mijn hostel stopt, ook vlakbij het Westin Bayshore hotel stopt. Ik ga dus lekker met de bus. Een ticket kost CAD$2,85 voor 1 zone en ik mag dat in een bakje gooien bij de chauffeur. Dit bakje telt de muntjes en vervolgens komt er aan de zijkant een kaartje uit. Ik vraag aan de chauffeur of hij me een seintje wilt geven als we bij de halte zijn waar ik uit moet stappen en hij geeft aan dit te doen. De rit is kort, hooguit 10 minuutjes en ik hoor de chauffeur zeggen dat ik de eerstvolgende halte moet uitstappen! Gelukkig ken ik de buurt, want van de week met de hop-on-hop-offbus zijn we ook door deze straat en naar dit hotel gereden.

Eenmaal in het hotel aangekomen is het even zoeken waar ik moet zijn, maar als ik de receptie voorbij loop zie ik aan mijn rechterkant een Starbucks zitten en daar tegenover het kantoor waar ik me moet melden "Prince of Whales" whale watching.

Vandaag staat er een dagtocht op het programma waarbij ik onder andere hoop walvissen/orka's te spotten! Deze tocht heb ik van mijn ouders gekregen voor mijn verjaardag!      Ik heb van te voren diverse aanbieders bekeken, maar deze organisatie kwam als beste uit de bus qua recensies en heeft qua excursies het beste aanbod die bij mijn wensen aansluiten. Ik heb voor The Ultimate day tour gekozen. Met deze tour ga je vier uur lang varen richting Vancouver island en de omgeving om (hopelijk) walvissen te zien, daarna vaar je naar Victoria, de stad op Vancouver island en krijg je daar vrije tijd (de tijd kun je zelf bepalen (half uur of 1,5 uur of 2,5 uur), vervolgens word je met een shuttlebus naar Butchart gardens (dat ligt noordelijker op het eiland) gebracht en heb je daar tot half vijf de tijd om rond te lopen of iets te eten. Via het haventje van Butchart gardens vertrekt dezelfde boot weer terug richting Vancouver waar je rond 19.00 aankomt. Je kunt de walvistocht en de tocht naar Victoria island op verschillende dagen plannen, ook een overnachting in Victoria is op een optie, maar mijn voorkeur ging uit naar 1 dag zodat ik niet iedere dag vroeg op pad hoefde te gaan.

Ik had me goed voorbereid. In de boekingsbevestiging stond een checklist met kledingvoorschriften: Lange broek ==> v        Windjack/warme jas ==> v       Zonnebril ==> v      Gesloten schoen ==> v

Ik wacht rustig bij beurt af bij het inchecken en als ik aan de beurt ben krijg ik mijn toegangstickets en vouchers voor vandaag (voucher voor de shuttlebus en entreeticket voor Butchart Gardens). De dame achter de balie vertelt dat het water onstuimig is tijdens het begin van de toch, ongeveer het eerste anderhalf uur. Dus als ik pillen voor zeeziekte bij me heb, moet ik die zeker innemen. ?Tsja, die had ik wel gekocht en mee genomen vanuit Nederland, maar vergeten om ze in mijn rugtas te stoppen. ? Nou, ik ga het wel beleven. Gelukkig heb ik goed ontbeten vanmorgen, dus ik zou er minder vatbaar voor moeten zijn.

Na het inchecken, moeten we buiten om 8.15u verzamelen en iedereen is op tijd. Dat begint voorspoedig. Wilma, één van onze gidsen van vandaag, geeft een korte uitleg over het programma van vandaag en vervolgens leidt ze ons naar de boot. We zijn vandaag met zijn vijfendertigen, dus we hebben alle ruimte aan boord en hoeven niet te vechten voor een plekje.

Terwijl we rustig de haven uit varen geeft Rebecca, de tweede gids op deze tocht, veiligheidsinstructies. Vervolgens geeft de kapitein vol gas! En die laat hij voorlopig ook niet meer los. Wat een snelheid! Ik heb gekozen voor één van de bankjes achteraan op het bovendek, wegens het vrije uitzicht. Het water is inderdaad onstuimig en af en toe wordt mijn gezicht bevochtigd door het zoute water. Ik heb geen last van de wind, mijn jas zit lekker warm. Ik geniet van het uitzicht en tuur over het water of ik zeedieren zie. Bij iedere witte schuimkop denk ik iets te zien, maar iedere keer is het weer loos alarm. Na 2,5 uur geef ik het op. Ik krijg het koud, mijn haar zit als het haar van tante Sidonia en ik ben moe. Ik ga lekker beneden de warmte opzoeken. Van Wilma, één van de gidsen aan boord, krijg ik een beker warme chocolademelk. Daar knap ik van op. Ik ga op één van de stoeltjes beneden zitten en doezel lekker weg. Opeens word ik wakker gemaakt! Er zijn orka's!!!!

Snel pak ik mijn spullen en loop naar het voordek en inderdaad zie ik daar drie zwarte puntjes boven het water uitkomen. Het blijken drie vrouwtjes te zijn. De moeder en haar dochters. Ik heb een mooie plek op het voordek bemachtigd en kan goede foto's maken, maar we mogen niet dichterbij komen met de boot dan 100 meter. Ze lijken op jacht te zijn, zegt Wilma, door de bewegingen die ze maken. Ze klappen met hun staart op het water en af en toe wordt er een kleine sprong gemaakt. FANTASTISCH!

Jammer genoeg komt er te snel einde aan, ik zou hier wel de hele dag willen blijven dobberen, maar er staat meer gepland vandaag. We moeten om half één in Victoria zijn en we zijn een stuk van Victoria verwijderd, we varen zelfs in Amerikaans water! Maar gelukkig hier geen douane of paspoortcontrole    De boot keert om en we varen terug richting Victoria.

Een half uurtje laten varen we de haven van Victoria binnen. We kunnen zelf onze tijd invullen, zolang we maar uiterlijk 15.00u de shuttlebus richting Butchart gardens nemen. De bus om 13.00u vind ik te vroeg, maar die van 15.00u te laat, want ik wil ook nog de tuinen bekijken. Ik kies daarom voor de bus van 14.00u en dat zorgt ervoor dat ik 1,5 uur in Victoria de tijd heb.

Victoria is een mooie en sfeervolle stad. Het doet me aan Engeland denken qua sfeer, maar er zijn ook een paar Ierse & Schotse pubs en souvenirswinkeltjes. Ik loop door de hoofdstraat, bekijk wat winkeltjes en kom een leuke markt tegen met allemaal handgemaakte artikelen, waaronder prachtige sieraden en schilderijen. In de korte tijd, 1,5 uur, heb ik naar mijn idee een goede indruk gekregen van de stad. Jammer genoeg geen Starbucksbeker voor mijn collectie kunnen kopen, ze waren overal uitverkocht.    Dus mocht er iemand een keer naar Victoria gaan, ik houd me aanbevolen!     

Ik loop een beetje te struggelen met de tijd. Ik heb eigenlijk best wel trek, maar wil/kan ook niet snel eten. Ik besluit daarom ook om in Butchart gardens te gaan lunchen.

Om 13.45 sta ik op de afgesproken plaats voor de shuttlebus en kan gelijk instappen, mooi er is genoeg plek! Om 14.00u vertrekt de shuttlebus richting Butchart gardens en we komen daar om 14.45u aan. De Butchart gardens doen me erg aan de Keukenhof denken, maar dan is hier alles buiten en dus niet overdekt en bij de Keukenhof heb je diverse hallen met tentoonstellingen. De bloemen en planten zijn prachtig, maar wel grotendeels uitgebloeid, ook niet zo vreemd in deze tijd van het jaar.

De tuinen zijn van de familie Butchart en bestaan al meer dan 100 jaar. Mevrouw Butchart heeft vroeger tijdens haar reizen over de wereld zaden mee genomen uit de landen waar ze naar toe op reis ging en die zaden heeft ze tot bloei laten komen in haar tuin. Deze geschiedenis en de foto's die op verschillende plekken staan met een uitleg over de geschiedenis, zijn erg interessant.

Het souvenierswinkeltje heeft prachtige dingen en is echt een aanrader. Sieraden met gedroogde bloemen, theekruiden van bloemen uit de tuinen, glaswerk, héél veel serviesgoed met bloemmotieven, etc. Ik keek mijn ogen uit.

Qua lunch is het aanbod mager en prijzig. Aangezien ik wel iets moet eten, besluit ik uiteindelijk voor spaghetti & gehaktballetjes te kiezen a CAD$16,25. Jammer genoeg vind ik het niet lekker en eet ik met lange tanden een paar happen omdat ik het toch wel zonde vind om bijna een vol bord weg te gooien. Ik merk dat mijn lijf in opstand komt, dus ik laat toch ruim 3/4 staan.   

Ik vervolg snel mijn weg door de tuinen en ik besluit om nog een Italiaans ijsje te halen als een soort van afsluiting voor deze bijzondere dag. Ik kies voor aardbei/citroen ijsje en die smaakt gelukkig goed. Onder het genot van het zonnetje, eet ik mijn ijsje op het terras op.

Helaas is de tijd aangebroken om richting de boot te lopen, die ons hier in de haven van het park komt oppikken. Om 16.30 moeten we ons verzamelen, want om 16.45 vertrekt de boot. Ben je er niet, heb je pech, werd er 's morgens gezegd.

Iedereen moet zich melden en dan blijken 34 van de 35 passagiers ruim op tijd te zijn. Nummer 35 is er nog niet. Een vrouw geeft aan dat ze denkt dat het om haar vriend Gregory gaat. Ze komen uit Australië, hij is 27 jaar en ze zijn als vrienden op reis. Ze probeert hem te bellen, maar ze krijgt geen contact met hem. Ze vertelt dat ze hem nog bij het verzamelpunt heeft gezien, voordat we aan boord gingen.          De crew vind dit vreemd, waar is hij dan nu?   

Ze vragen haar om een omschrijving van zijn uiterlijk en Medewerkers van de gardens zie ik op zoek gaan en de kapitein van onze boot laat de scheepshoorn toeteren en roept zelfs via de luidspreker zijn naam om. Geen reactie. We beginnen ons zorgen te maken en met ons bedoel ik niet die vriendin. Als om 16.45 de crew aan haar vraagt of ze van boord wil om op haard vriend te wachten of met ons mee terug te varen, geeft ze aan dat de boot gewoon kan vertrekken en hij zich wel redt.    De crew besluit dan uiteindelijk om 17.00u om toch echt te vertrekken, maar met dit vreemde verhaal doen ze dat niet van harte.

Terwijl de trossen los zijn en de kapitein de boot laat draaien, zie ik een medewerker van Butchart gardens de trap af rennen, richting de boot schreeuwen en iemand anders naar ons zwaaien. Ik sein de crew in dat er iets aan de hand is en ze besluiten weer om te keren. Vervolgens zie ik een andere medewerker richting een golfkarretje spurten en vervolgens weg racen en niet veel later weer terug komen met onze verloren passagier! Iedereen is opgelucht.   

Gregory komt het golfkarretje uit gespurt en komt snel aan boord. Hij verontschuldigd zich bij het personeel en gaat snel beneden zitten. Wilma komt uit de verklaring brengen voor zijn "vermissing". Zijn verhaal was dat hij niemand van onze groep bij het verzamelpunt herkende en dacht dat hij het verkeerd begrepen had en dat we met de bus terug zouden gaan. Hij was dus weer richting de bushaltes gelopen. Hij schaamde zich dood! Tijdens de terugreis zat zijn "goede vriendin" de hele tijd en hij beneden. Ze hebben elkaar de twee uur durende terugreis niet opgezocht! Zelfs nadat we van boord waren liepen ze achter elkaar en zeiden geen woord tegen elkaar. Ik had erge medelijden met hem   

Ik heb een fantastische dag gehad! Prince of whales is zeker een aanrader. Vriendelijk en kundig personeel, goede faciliteiten aan boord en een goed aansluitend excursieprogramma. Het programma is vol, maar is prima te doen.

Ben je een keer in Vancouver, probeer dan zeker ook een dag naar Victoria te plannen. Alleen al het lopen door de sfeervolle straten is leuk om te doen, ze hebben zelfs een hop-on-hop-off bus dus er zal wel nog veel meer te zien zijn.

Whale watching is ook een hele ervaring. Ik had gehoopt op meer momenten, want we moesten goed zoeken, maar gelukkig heb ik ze vandaag gezien. Anders had ik zeker terug moeten komen naar Vancouver, want Prince of Whales geeft garantie op het zien van whales, is het niet deze keer dan mag je kosteloos een ander moment terug komen. ?

Butchart gardens is heel mooi als je van bloemen en wandelen houdt, maar vind ik geen must. De Keukenhof vind ik persoonlijk mooier, dus als je in tijdnood bent, zou ik dit onderdeel schrappen. Alhoewel, dat Italiaanse ijsje wil je dan weer niet missen.?

Morgen is alweer mijn laatste volledige dag in Vancouver. Op dit moment heb ik nog niets concreets gepland, dus ik laat me verrassen wat de dag me gaat brengen! ?

Oh ja en mijn nieuwe kamergenoot had ik toevallig gisteren al kort ontmoet toen ik mijn sleutels niet zo snel kon vinden van de voordeur. Een gezellige Duitse dame, die me voor 1 nacht gezelschap komt houden. Morgen vertrekt zij voor twee nachten naar Victoria met een ferryboat.